«Να
είσαι!»,
«Θα
είσαι!».
Τι ακούτε σ'αυτές τις φράσεις; Εγώ ακούω
την προστακτική εντολή του Ιεροεξεταστή
-Υπερεγώ να δίνει με υπόκωφο τόνο κοφτές
υποδιαιρέσεις υψηλού κινδύνου..
Αυτό
το ρήμα «είμαι» έχει ένα ειδικό βάρος
αλλά και μια τρύπα μέσα στο ίδιο το
σημαίνον που το κάνει να κατρακυλάει
και να πέφτει σε όλο και πιο κακές
προθέσεις. Σε όλα αυτά τα «να» και τα
«θα». Μια ριζικά δυϊστική διάκριση
ανάμεσα σε καλό και σε κακό Θεό-Υπερεγώ
εξακολουθεί να υπάρχει και σήμερα με
το υπολειμματικό πλεόνασμα μιας
Καθαριότητας και μιας Τελειότητας
μεσαιωνικού τύπου. Όσο κι αν προσκυνήσεις
το Υπερεγώ σου γονυπετής άλλο τόσο θα
αφήνει ένα βρόμικο κατάλοιπο πάνω
σου με την εντολή:«Απόλαυσε!».
Η πατρο-στροφή στην αισχρή φιγούρα του
Υπερεγώ φέρνει διαστροφική απόλαυση.
Δεν γλιτώνεις όμως έτσι εύκολα απο την
αγωνία γιατί ό,τι νόμιζες ως νεκρό
συμβολικό νόμο ζωντανεύει ως Ιεροεξεταστής,
αναπνέει και πάλλεται ως ζόμπι.. Για να
είσαι σίγουρος ότι «θα την βγάλεις
καθαρή» με τον δυνάστη σου, ότι θα είσαι
καθαρός Πόντιος Πιλάτος, ότι δεν θα
υπάρχει ίχνος σκόνης πάνω σου, ξοδεύεσαι
στην εργασία-δουλεία μέχρι την αφάνισή
σου και καθαρίζεσαι με μια πολύ δραστική
απολύμανση που λέγεται: Απάρνηση.
Απο
απάρνηση σε απάρνηση και απο εργασία
σε εργασία πέφτεις στην μαύρη τρύπα της
προτεσταντικής ηθικής και αναδιπλασιάζεσαι
σαν παραγωγικό δυναμικό της Μάνας-Γης
χωρίς να το καταλάβεις. Μια λογική της
αναπαράστασης θολώνει τον καθρέφτη της
παραγωγής σου και θεωρείς πολύ λογικό
να είσαι εμπόρευμα στα ράφια με
συγκεκριμένη αξία χρήσης και απανωτά
παπλώματα/διπλώματα για να μην κρυώνεις.
Ενώ μένεις σε ακινησία η εικόνα σου
κινείται. Ακόμα και η εικόνα σου ως
εμπόρευμα εξ-ίσταται στον χώρο..
Καθώς
πασχίζεις να δεις τί συμβαίνει τελικά
και τρέμεις απο τον φόβο σου η Μάνα-Γη
παίρνει διάφορες μορφές. Γίνεται Εκάτη,
Ίσιδα, Δήμητρα,
Bona Dea στην
αρχαία Ρώμη, ένα απέραντο σπαρτό χωράφι
με την ταμπέλα: «Magna
Mater» κι
ένα σήμα κινδύνου να φωσφορίζει παραδίπλα.
Ενώ κάθεσαι αμήχανα με σταυρωμένα τα
χέρια και τα πόδια σε μια τυχαία
διασταύρωση περιμένοντας την επόμενη
μεταμόρφωσή της ένα ερώτημα έρχεται
απο το πουθενά και σε ξαφνιάζει:«Ποιος
μιλάει
όταν μιλάς;».
photo gianpal333
