Φόβος και
Φοβία
Έκλεισα τον
φάκελο «Εύα»
που είχα ανοίξει στο γραφείο μου και
τον κοίταξα με ένα βλέμμα που βλέπει
διακριτικά σαν να ακούει. Εκείνος καθόταν
στην πολυθρόνα απέναντί μου και με
κοιτούσε με προσμονή. Σαν να ευχόταν
επιτέλους κάποιος να τον δει.
Πολλοί ψυχαναλυτές
αποφεύγουν το βλέμμα σαν να μην υπάρχει
καν. Τυφλοί μάντηδες που οδηγούν στα
τυφλά τον κάθε πάσχοντα απο φοβία
ολοταχώς προς τον πανικό της ενδομήτριας
ζωής μια που δεν προβλέπεται καμιά γέννα
για εκείνον. Μόνο τεντώνουν τα αυτιά
τους στον πόνο του άλλου..
Ο Αδάμ ήταν ένα
κακοποιημένο παιδί σε σώμα ενηλίκου.
-Λοιπόν..
-Ναι..δεν ξέρω
ποιος είμαι..γι'αυτό ήρθα σε σας.
-Απο που έρχεστε;
-Απο εικοσάχρονη
θητεία σε ντιβάνια.
-Σας έλεγαν
''όχι ακόμη'';
-Ακριβώς! Σαν
να είχα ακόμη δρόμο να διαβώ.
-Ίσως να είχατε
ήδη φτάσει..
-Ξέρετε..σε
κάποια συνεδρία είπα ότι φοβάμαι τις
γυναίκες με τ'αρχίδια. Η γυναίκα μου
ήταν τέτοια. Ανοργασμική και ψυχρή.
Ανδρογυναίκα με δασιά φρύδια και αφράτα
βυζιά. Έτσι ήταν και η μάνα μου. Ολόιδιες.
Ο θεραπευτής μου είπε να τις αποφεύγω.
Ίσως η καλύτερη γυναίκα να'ναι τελικά
η Μόνα Λίζα. Αινιγματικό χαμόγελο,
τρυφερό βλέμμα και σταυρωμένα χέρια.
Απο τότε ψάχνω Μοναχικές Λίζες. Επιπλέον
απέκτησα κι ένα φετίχ που δεν είχα πριν.
Να αντιστρέφω τα νοήματα και να παίζω
με αυτά. Τώρα το μυαλό μου απολαμβάνει
τον πόνο του και δεν μπορώ να το σταματήσω.
Οι σκέψεις μου κάνουν τραμπάλα!
Τραμπαλίζομαι κι εγώ. Οι ερμηνείες του
με έκαναν απρόσβλητο και απο την αγάπη.
Τώρα δεν ρισκάρω τίποτα. Ούτε αναζητώ
τίποτα. Τώρα τα φοβάμαι όλα!
Τι μου συμβαίνει
τελικά;
Η χρόνια κατάποση
ετοιμοπαράδοτου νοήματος είναι αυτό
που του έχει συμβεί. Η κάθε ερμηνεία που
ταπώνει δήθεν την αγωνία την πολλαπλασιάζει
σε φοβίες. Λειτουργεί σαν χάπι και φράζει
την επιθυμία. Του κρύβουν ότι «μπαίνει
στο μέλλον του οπισθοδρομώντας»
όπως λέει ο Paul
Valery. Αυτό που
του έχει συμβεί είναι μπροστά του ενώ
το μέλλον του είναι πίσω του.. Όμως δεν
μπορεί να το δει. Τον στοιχειώνει το
δάχτυλο που του δείχνει συνεχώς
κατευθύνσεις και στόχους. Τον φοβίζει
αυτό που είδε κι αυτό που δεν μπορεί να
δει ακόμη..
Ο
Αδάμ κρύφτηκε στο μπράτσο της πολυθρόνας
και έπεσαν οι όψεις του προσώπου του. Η
Εύα έχει να φανεί καιρό..
