Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

ΤΟ ΣΥΜΠΤΩΜΑ: «Να είσαι λειτουργικός!»



φωτο gianpal333

Πολύ αινιγματικά μας τα λες… Πες τα πιο απλά. Τι να κάνω για να είμαι λειτουργικός;

Αυτό που σας πουλάνε σαν προϊόν είναι μια λειτουργικότητα του αντικειμένου που είσαστε εσείς. Το σώμα σαν σύστημα αντικειμένων. Το «έχω σώμα» σημαίνει να το χρησιμοποιείς, να κάνεις «κάτι» με αυτό, να το θεωρείς σαν επιφάνεια πάνω στην οποία κολλάς «τάπες-αντικείμενα» για να καλύψεις τις ανάγκες του. Να σου δίνουν «ένα σώμα για να το φορέσεις σαν επένδυση», μια ιδεολογική πανοπλία, για την οποία θα πρέπει να πληρώσεις για να την χρησιμοποιήσεις σαν όργανο για τον κοινωνικό δεσμό.

«Αυτό κι αν είναι παράνοια!»

Γιατί να καίγεσαι για το πως θα κάνεις το Εγώ σου αντικείμενο και θα το διαχειριστείς στα επιμέρους σημεία του, για να πάρεις μια καλύτερη βαθμολογία στην αξιολόγησή σου, αν δεν είσαι ήδη ένα αντικείμενο που θέλει να βελτιώσει το χρώμα του, το σχήμα του και την μόστρα του; Για να γίνεις λειτουργικός θα πρέπει να έχεις μια ικανότητα να ενσωματώνεσαι σε βόθρους με περιττώματα που δείχνουν άοσμα και καλαίσθητα. Να γίνεσαι ένα πρωκτικό αντικείμενο συμμετρικό με όλα τα άλλα σε ένα υπερσύγχρονο λουτροκαμπινέ υψηλής διαφάνειας και απολύμανσης. Για να τα καταφέρεις να αναδείξεις την φαλλική λειτουργικότητά σου θα πρέπει πρώτα να συρρικνωθείς πολύ! Να γίνεις ένα με το χώμα. Ίσως και λίγο παρακάτω… μέχρι να εξαφανισθείς στην παχύρευστη σούπα του «όλοι κάνουν το ίδιο» στην οιδιποδειακή τους σύγχυση, για να αρπάξει κάτι ο κώλος τους στην παρούσα ζωή και μια καλή θεσούλα στον «παράδεισο της διαφήμισης» στην μέλλουσα ζωή.

 Μια ψευδή φωνή που τραυλίζει σου λέει: «Μην χάνεις τον καιρό σου!»

Τρέχεις να προλάβεις. Μπαίνεις στο κινητό σου. Βγαίνεις. Μπαίνεις στο αυτοκίνητό σου. Βγαίνεις. Ανοιγοκλείνεις πόρτες και μόλις που καταλαβαίνεις ότι για να είσαι λειτουργικός σε έμαθαν να τρέχεις επί τόπου με υπερβολική ταχύτητα χωρίς να πηγαίνεις πουθενά! Ακριβώς όπως στον διάδρομο του γυμναστηρίου σου. Η υψηλή σου λειτουργικότητα προϋποθέτει μόνιμη αδράνεια που σε κουράζει και σε εξαντλεί. Βλέπεις και την άλλη δίπλα σου να βάζει το ένα πόδι πάνω στο άλλο και να τα σταυρώνει στον άξονα της θηλυκότητας με πρόκες στο τακούνι. Παίρνεις κι εσύ τα πούλια και τα χτυπάς στο μεταλλικό τραπεζάκι αφού τα παίξεις λίγο στην χούφτα σου. Αργία είναι σήμερα. Δικαιούσαι λίγη αδράνεια παραπάνω…

«Καλό ταβλάκι»

«Καλό γκομενάκι»

Κι έχει ο Θεός της λειτουργικότητας…