 |
| φωτο απο gianpal333 |
Στον
λαβύρινθο του πόνου συναντάς τον Μινώταυρο. Τρέχεις και δεν φθάνεις γιατί σε
κυνηγάει η ισορροπία του τρόμου και ο τρόμος της ισορροπίας σε μορφή αυτοάνοσης
απειλής. Πως θα ξεφύγεις από τα σημεία και τα τέρατα των καιρών; Άλλωστε με τα
αυτοάνοσα στις μέρες μας γίνεται της πουτάνας!
Ποια είναι η
μήτρα που τα επωάζει; Δεν πρόκειται για μια κληρονομική πάθηση ούτε για την
μοίρα που χτυπάει πισώπλατα. Όσο κι αν σαστίζεις πρόκειται για το γνωστό σου Υπερεγώ
και την ουρά του αλλά σε μεταλλαγμένη μορφή. Το Υπερεγώ είναι εκείνο που
θεριεύει και σου πολλαπλασιάζει τα κύτταρα και τα χρέη σου προς το Υπερεγώ. Η
μετάλλαξή του σε Υπερμοντέλο υψίστης ασφαλείας, ελέγχου και πρόληψης δημιουργεί
αυτοάνοσα! Η ουρά του είναι οι κανόνες, οι νόρμες, οι εντολές, τα όρια που
οργιάζουν, τα ψυχολογίστικα περιβάλλοντα θερμοκηπίου, ο υπολογισμός της ζωής
σου με σενάρια επιβίωσης και πάνω από όλα η αποφυγή του συμβάντος! Τίποτα δεν
αφήνεται στο συμβάν της ύπαρξης… Χώνει την ουρά του όπου βρει και συνεχώς σε
σπρώχνει να πλεονάζεις στις αγορές, να ρέεις στο παθητικό σου δόσιμο στο
διαδίκτυο και σου χαράζει τροχιές δράσεων που όλο και παρεκκλίνουν από Εσένα.
Όλα καλά κι
όλα ωραία. Αρκεί να μην υπάρχεις Εσύ ως Εσύ. Μόνο να δορυφορείς τον δορυφόρο
σου μέχρι να εκτροχιαστείς. Έτσι την πάτησε και η γραμματέας του Υπερεγώ…
-Πάτα το
όνομά του!
-Τι να
πατήσω;
-Που είσαι
τώρα; Κάτω από το γραφείο; Ηλίθια είσαι; Στο φάκελο ψάξε!
-Έψαξα…
-Που έψαξες;
Στα αρχεία…Τα αρχίδια μου θα πάρεις!
-Λάθος ο
κωδικός; Και τι παιδευόμαστε τόση ώρα μωράκι μου;
-Άστο… Ναι…
Θα το στείλω εγώ… Τι ώρα να περάσω το βραδάκι; Στις εννιά είναι καλά; Γδύσου και έρχομαι!...
