 |
| φωτο gianpal333 |
Τι συνολάκια
αγοράζεις για να ταπώσεις το κενό σου; Χάρτινο φεγγαράκι, ασημί φεγγαρόφωτο,
ερωτικές δουλειές του τρίτου ποδαριού και προπάντων χρόνο! Αγοράζεις χρόνο.
Αγοράζεις ρούχα φθινοπώρου με δόσεις και μια πίστωση χρόνου για να τα φορέσεις.
Δεν βλέπεις ότι το σώμα σου διαμελίζεται στην αγορά χρόνου. Τρέχει και δεν το
φθάνεις. Μουτρώνει, ξινίζει τις εκφράσεις του, γίνεται εκκεντρικό,
υπερπραγματικό και εντελώς ασήμαντο.
Εν-τω-μεταξύ
για να μην «χάνεις τον καιρό σου» τα ρίχνεις στην γκόμενα απέναντι. Εκείνη
ανασηκώνει το κάλυμμα του κινητού της που είναι καθρέπτης. Βουρτσίζει τα μαλλιά
της. Παίρνει πόζα και φωτογραφίζεται. Βγάζει ένα κόκκινο κραγιόν και βάφει τα
χείλη της. Ξανακοιτάει. Φωτογραφίζεται. Όχι, δεν είναι τέλειο. Διορθώνει το
μακιγιάζ. Ξαναβάζει… ξαναβγάζει…
Ένας ίλιγγος την τυλίγει. Ο ίλιγγος του
αλάθητου.
Της έχει
συμβεί. Σου έχει συμβεί. Αλλά συνεχώς ξορκίζεις το σφάλμα για να μην σου
συμβεί. Να μην σου πέσει, να μην πάθεις κανένα ατύχημα, να μην… Θέλεις να της
στείλεις ένα «γράμμα» αλλά το κλεμμένο γράμμα είναι ο ίδιος ο φαλλός. Συνεχώς χώνεται ανάμεσά σας. Δεν τον
λες με το όνομά του. Είναι η μπάρα ανάμεσα στο σημαίνον και στο σημαινόμενο.
Έτσι σου έχουν πει. Το εμπόδιο στην σχέση σας. Το παιχνιδάκι της φαντασίωσης…
«Άστα αυτά
τα ψυχαναλυτικά μωράκι μου. Έλα, πες μου… Τι φοράς τώρα;»
