Έβαλε τον ιμάντα
στο φουλ. Ένιωσε ένα τσιμπηματάκι στον
μηρό και έπαθε μια θλάση. Η θλάση από
τον δεξιό μηρό μεταπήδησε στον αριστερό.
Εξ’αντανακλάσεως… Έντρομος αφήνει
τον ιμάντα να τρέχει χωρίς αυτόν και
τρέχει προς την σκάλα του μετρό. Πάει
να την ανέβει αλλά σκαλώνει και το
ξανακάνει μανιωδώς. Πάει να την κατέβει
αλλά σκαλώνει και το ξανακάνει μανιωδώς.
Χώνεται όλος στα σκαλοπάτια σαν να
βρίσκεται σε μια εξίσωση που πρέπει να
λύσει πάση θυσία για να μην τρελαθεί.
Οι περαστικοί τον κοιτούν και κουνάνε
το κεφάλι τους με νόημα.
«Πάει τρελάθηκε…»
Εκείνος
όμως σκαλώνει και κολλάει. Δεν βλέπει
γύρω του γιατί κανείς δεν τον βλέπει
πραγματικά. Τον έχουν κάνει πειραματόζωο
και τον δείχνουν σε «ψ» συνέδρια και σε
ψυχιατρικές κλινικές ενώ οι μαθητευόμενοι
«ψ» κρατούν σημειώσεις για
αυτό το νέο είδος ψύχωσης.
Ο άνθρωπος γίνεται αντικείμενο μελέτης
και παρατήρησης σε μεταμοντέρνα
στρατόπεδα δια-χείρισης διαταραχών
τρέλας. Ενώ παλιά του καρφίτσωναν στο
πέτο το διακριτικό του γνώρισμα, ή σαν
τατουάζ στο μπράτσο μέχρι να τον
εξολοθρεύσουν, τώρα κυκλοφορεί με την
ετικέτα της διάγνωσης στο κούτελο μέχρι
να τον τρελάνουν τελείως. Οι περαστικοί
του ρίχνουν μια ματιά σαν να τον πυροβολούν
και αποστρέφουν το βλέμμα τους. Άλλοι
πάλι τον χαζεύουν και ξορκίζουν το κακό.
«Μπορεί να συμβεί στον καθένα»
συλλογίζονται. Τα μάτια τους γίνονται
ωχρές κηλίδες και τον κοιτούν χωρίς να
τον βλέπουν. Προβάλουν τα δικά τους
απωθημένα σ’αυτόν τον φουκαρά και
συνεχίζουν τον δρόμο προς το σπίτι τους.
Όταν φτάσουν στο τραπέζι της κουζίνας
θα τον ξαναθυμηθούν για λίγο. Θα το πουν
στους δικούς τους και θα τον ξεχάσουν
πάλι. Μετά θα τον ψάξουν στις μηχανές
αναζήτησης του διαδικτύου. Μια περιέργεια
τους κάνει να θέλουν να δουν τα συμπτώματα
της τρέλας για καλύτερη πρόληψη. Η κηλίδα
όμως του τρελού που στάθηκε στο οπτικό
τους πεδίο για λίγο έχει γίνει
πετρελαιοκηλίδα και λερώνει την όρασή
τους.
Όλα έχουν γίνει
πια αυτός!
 |
| photo gianpal333 |
