Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2018

Άνθρωποι-Ρομπότ



Βλέπεις τους ανθρώπους να γίνονται πολυεργαλεία, να τριγυρίζουν   αξιοθρήνητοι, κουλουριασμένοι στον κορμό τους με το πρόσωπο στα πόδια και την ουρά στα σκέλια από τον τρόμο. Ο τρόμος δεν φαίνεται γιατί καλύπτεται από τόνους ψυχαναγκασμού. Εγώ σαν ψυχαναλύτρια τον έχω αντικρίσει. Τους μαθαίνουν να διαγράφουν το φύλο τους. Εδώ θα σας πω ένα μυστικό. Αν σου καταργήσουν το φύλο, σου καταργούν και το πρόσωπο! Χωρίς  φύλο και χωρίς πρόσωπο γίνεσαι ένας χάρτινος χαρακτήρας, ένα τραγικό καρτούν ή ένα ρομπότ. Από δω και πέρα ο δρόμος ανοίγει για τα πιο απίθανα πράγματα. Μπορείς να γίνεις μια μηχανή του γκαζόν που ξεκινάει από μόνη της και σταματάει όταν τελειώνει τη δουλειά της. Θα συνδυάζεις λειτουργικότητα, θα είσαι ένα ανθρωπομορφικό μηχάνημα αλλά θα έχεις πεθάνει ως άνθρωπος. Τα ρομπότ είναι πάντα σκλάβοι!

«Τόσο το καλύτερο…» σου λένε τα φίδια.

Όσο πιο άφυλο και ασώματο τόσο πιο αθάνατο. Τόσο πιο απέθαντο. Αυτό τους έχουν μάθει οι σπουδές φιλοσοφίας με πλατωνικό περιτύλιγμα και αριστοτελικό ακίνητο κινούν. Η συντήρηση όμως του απέθαντου κύκλου σε μορφή ρομπότ κοστίζει πολύ ακριβά. Πρέπει να μασκαρεύεις την αγωνία σου με καλλυντικά, περιποιήσεις, να ξημεροβραδιάζεσαι στα βιολογικά της υγιεινής διαστροφής, να τρέχεις στα Προσομοιωτήρια Γυμναστήρια Γιόγκας και γενικά να τρέχεις και να μην φτάνεις για να συντηρείς το ρομποτικό σου σώμα.  Αλλιώς το ρίχνεις σαν σακί με αλεύρι σε κάποιο καναπέ, στο πάτωμα, ή σε κάποιο κρεβάτι και το ξεχνάς μέχρι να σε ξυπνήσει αναγκαστικά για να το πας τουαλέτα.  Η λέξη «χέρι», «πόδι», «καρδιά» κτλ, δεν λέει και τίποτα σπουδαίο στην ρομποτική γλώσσα. Ακούγεται στα αυτιά τους σαν να απαριθμούν προϊόντα στα ράφια του σουπερμάρκετ. Δεν έχουν όργανα πια. Στα εφιαλτικά τους όνειρα βλέπουν κάτι γραμμές που κρέμονται ξεχειλωμένες στην άσφαλτο και ένα αχαρτογράφητο κύκλο για σώμα. Το μόνο που ενσαρκώνουν στον ύπνο και στον ξύπνιο τους είναι μια υπάκουη λειτουργικότητα με προσποιητή καλοσύνη.
photo gianpal333

Ένας παππούς καμαρώνει για την εγγονή του στον φίλο του.

 - Άκου, της έπεσε της εγγονής μου το τσιμπιδάκι της για τα μαλλιά, το σήκωσα και μου είπε «ευχαριστώ παππού!».

-Μπράβο, μπράβο, καλό κορίτσι…, την έχεις εκπαιδεύσει.

-Έτσι νομίζω κι εγώ. Το ξανάριχνε και το ξανασήκωνα και όλο μου έλεγε «ευχαριστώ παππού!» σαν να ήταν ρομπότ.

-Η ρομποτική κάνει θαύματα στις μέρες μας. Από το νηπιαγωγείο την μαθαίνουν στα παιδάκια.f

Τους μαθαίνουν επίσης ότι η μόνη ελευθερία που επιτρέπεται είναι η λειτουργικότητα! Ότι είσαι ελεύθερος μόνο όταν είσαι λειτουργικός. Αν λειτουργείς σύμφωνα με την συστημική λογική είσαι καλά. Αλλιώς θα σε προσαρμόσουν. Τους μαθαίνουν να  κάνουν ένα βήμα μπροστά και δέκα πίσω πολλαπλασιάζοντας τα «ευχαριστώ» και τα «παρακαλώ». Το κέρδος των πατερούληδων-παππούδων είναι διπλό. Έχουν και καλά κομματικά εγγόνια και υπάκουα πλασματάκια πολλαπλών χρήσεων κι έτσι αρχίζει η παραγωγή των ανθρώπων-ρομπότ που είναι Σκέτες-Ευθείες- Γραμμές.