Συνολικές προβολές σελίδας

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2018

ΓΙΟΡΤΙΝΗ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ


Όταν «κάνω σαν» να γιορτάζω αναδιπλασιάζω τον πόνο μου. Όταν κάνω όπως κάνουν όλοι μπλοκάρω την επιθυμία μου. Η αναπαράσταση μπλοκάρει την επιθυμητική ροή. Είναι σαν να είσαι αιχμάλωτος στην καλύβα της γριάς μάγισσας, στη χώρα των ξωτικών, των κουραμπιέδων και της σοκολάτας. Η όψη των αιχμαλώτων είναι μελαγχολική όσο και να θέλουν να δείχνουν ότι απολαμβάνουν την γιορτινή ατμόσφαιρα. Η διαστροφή της επιθυμίας είναι να φτιάξεις μια ολόιδια καλύβα που απέξω θα δείχνει αρχοντικό και μέσα θα είναι η ακριβής αναπαράσταση της αιχμαλωσίας σου. Να μαραζώνεις μέσα της με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά και να περιμένεις εκείνον ή εκείνη που θα έρθει για να σε σώσει. Ακόμα κι αν «σωθείς» δεν θα είσαι εσύ εκείνος που «σώθηκε» όταν απουσιάζεις από τις πράξεις σου μια που κάτι μέσα σου σου λέει ότι οι πράξεις σου σε πηγαίνουν προς θάνατο. Σαν να τις αφήνεις να πετύχουν ή να αποτύχουν από μόνες τους ενώ εσύ τις κοιτάς από ψηλά… από ένα σύννεφο das ding (του φροϋδικού Πράγματος). Από ψηλά όμως κοιτούν και οι νεκροί.
«μας βλέπουν από ψηλά…» λένε.
Όταν με βαριά καρδιά βάζεις τα καλά σου για τις γιορτές ή βάζεις το κεφάλι κάτω τις καθημερινές απλά εκτελείς εντολές. Μέσα στον λήθαργο ενός απόκοσμου ύπνου με βαρύ κεφάλι από τα ψώνια, τα χρέη, τους πιστωτές και τους οφειλέτες εξυπηρετείς τον λόγο ενός Άλλου. Με μια μόνιμη υπνηλία σαν μαστούρα υπακούς και εκτελείς εντολές. Έτσι είσαι συνεχώς «εκτός εαυτού». Ακόμα και όταν είσαι σε κλίμα εορταστικό, πενθείς.
Γαντζώνεσαι από όπου μπορείς γιατί νιώθεις ότι στερεύεις από ενέργεια. Τότε είναι που οι άνθρωποι μεταλλάσσονται σε ρούχα. Πότε μαζεύουν, πότε απλώνουν, πότε ξεθωριάζουν και πότε μπαλώνονται. Το σώμα όμως δεν είναι ρούχο. Το μάτι δεν είναι για να απολαμβάνει σενάρια πόνου. Ούτε το αυτί για να ακούει συνέχεια το ίδιο ρεφρέν, ούτε το χέρι για να γράφει συνέχεια την ίδια αμετάκλητη μοίρα του. Ο άνθρωπος δεν είναι σκέτη επιφάνεια εγγραφής για να αφήνουν πάνω του σημάδια τα χρόνια που περνούν.
Αντί λοιπόν να βραχυκυκλώνεσαι με τα φωτάκια του χριστουγεννιάτικου δέντρου και να αναβοσβήνεις μαζί τους μπορείς να είσαι εσύ αυτός που γεννιέται και ανασταίνεται από τους νεκρούς… Και αυτός είναι ένας λόγος για να το γιορτάσεις πραγματικά!
Καλά Χριστούγεννα…
photo gianpal(333)