Η ΝΕΑ ΒΑΒΕΛ ΤΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ

photo gianpal333

Ένα κοριτσάκι καταπίνει μακαρόνια κι ένα λεπτό μακαρόνι του φράζει το λαιμό ή έτσι νομίζει. Ταυτόχρονα ένα πατατάκι πετάγεται από την σακούλα του διπλανού της και της φράζει κι αυτό το λαιμό ή έτσι νομίζει. Πριν καλά-καλά καταλάβει τι της συμβαίνει η φάμπρικα της δια-χείρισης συμπτωμάτων έχει πάρει φωτιά. Την πάνε για εξονυχιστικές εξετάσεις μέχρι τα νύχια των ποδιών της. Την βλέπουν σαν έναν παραγωγό συμπτωμάτων. Το παράγωγο του τρόμου της, τους το δίνει και επωφελούνται οικονομικά από αυτό. Εδώ όλοι οι «καλόκακοι» χωράνε. Ψυχοθεραπευτές χεράκι- χεράκι με ψυχαναλυτές στήνουν κυκλωτικούς χορούς γύρω από τα μαγικά χαπάκια των ψυχιάτρων που δήθεν θεραπεύουν κάθε νόσο και κάθε μαλακία. «Βάζουν χέρι» στο κοριτσάκι και το κάνουν του χεριού τους… Διεισδύουν σε κάθε ανοιχτό ή κλειστό πόρο του δέρματος και εισχωρούν και στα εσώτερα για να ρυθμίσουν την ομοιόστασή της λες και έχουν να κάνουν με μηχανή που την λαδώνουν για να της «βγάζουν το λάδι» και να κινούνται καλολαδωμένα τα γρανάζια της συστημικής κοπής και ραφής κοστουμιών διαταραχών στα μέτρα τους… «Βάζουν χέρι» και στο υποκείμενο του ασυνειδήτου μια που δεν ενδιαφέρονται πια για το ποιος είναι αυτός που μιλάει μέσα από το σύμπτωμά του αλλά για το πώς θα το διαχειριστεί, και το τι βγάζει κάθε φορά για να το εντάξουν στην βίβλο της Βαβέλ με τα «νέα» συμπτώματα, όπως λέμε «νέα» προϊόντα!

«Προλάβετε! Θα διατηρηθεί ιεραρχική σειρά προτεραιότητας μέχρι εξαντλήσεως του αποθέματος».

Το βλέμμα τους την χουφτώνει και η μικρή βγάζει συμπτώματα επί συμπτωμάτων. Την θεωρούν αντικείμενο και της κάνουν κηρύγματα περί υποκειμενικότητας. Το υποκείμενο διαγράφεται και στην θέση του διανοίγονται οδοί υποκειμενικότητας. Δεν είσαι πια εσύ αλλά μπορείς να κάνεις σαν να είσαι εσύ!... Ένα μικρομέγαλο παιδάκι-παιχνιδάκι. Ένα αντικείμενο-στόμιο, ένα αντικείμενο-τσέπη, ένα αντικείμενο-στρινγκάκι, ένα αντικείμενο-φαλλός, που παίζει με το κουβαδάκι του ατενίζοντας την έξοδο και συστρέφοντας το κορμάκι του διαρκώς προς την είσοδο στη μήτρα. Ένα παιδάκι-φετίχ που μπουσουλάει στα τέσσερα με γλουτούς που προεξέχουν και πλάτη σε οριζόντια θέση.

Δεν σου λένε όμως, αγοράκι και κοριτσάκι, ότι όταν ο άνθρωπος σέρνεται στα τέσσερα είναι πιο κοντά στο βασίλειο του οσφρητικού και στο μη-ανθρώπινο. Μυρίζεις τον άλλο αλλά δεν ανιχνεύεις τα ίχνη της παρουσίας του και πονάς από την απάρνηση της ερωτικής σου επιθυμίας.

«Είσαι για ένα στα γρήγορα;»

«Γύρνα…!»

(απόσπασμα από το αδημοσίευτο νέο κείμενο της Σώτης Γρίβα «Από το Σύνθωμα του Lacan στην Σαγήνη του Baudrilliard»)