Η σαγήνη είναι
ένα ατέλειωτο ρεφραίν. Μια σκηνή από
το μέλλον σαγηνεύει μια μικρούλα σε
παροντικό χρόνο… Άλλωστε το μέλλον
είναι πίσω μας, πίσω από την πλάτη μας
χωρίς να συγχέεται με την σκιά μας.
Η τρίχρονη
μικρούλα στην παραλία βάζει το πλαστικό
ποτιστήρι ανάμεσα στα πόδια της με το
μακρύ στέλεχος κολλημένο στο βρακάκι
της και λέει στη μαμά της:
«Έχω…έχω…έχω…ένα…»
Η φράση μένει
μετέωρη και η τροφαντή μαμά ξαναγυρνάει
ανακουφισμένη στη θαλπωρή των περιοδικών
μόδας και ομορφιάς. Αυτό που δεν είπε
θα το βρει μπροστά της αργότερα σε
κοριτσίστικο σώμα γυναίκας. Αυτό που
δεν αντέχει η μαμά της είναι ακριβώς
αυτό που την σαγηνεύει. Και ταυτόχρονα
δεν την νοιάζει αν θα γαμηθεί ή όχι.
Αρκεί να μην αποσαγηνευτεί… Το κακό
σεξ, η σαδιστική σιωπή, το φτύσιμο στο
γραμματόσημο που κολλάει έτσι πιο πολύ
στη σάρκα του γράμματος, η κοψιά του
εραστή, το ύψος του, το όνομά του,
παρελαύνουν στις σελίδες του περιοδικού
της. Ξαφνικά η μαμά νιώθει υγρή και
κατεβάζει το ολόσωμο μαγιό της για να
φορέσει μια βαμβακερή κιλότα τριών
τετάρτων. Η μικρή σαγηνευμένη και
κεραυνοβολημένη από το θέαμα του γυμνού
φύλου της μαμάς στο ύψος των ματιών της
χαχανίζει σαν νευρόσπαστο. Η μαμά
έκπληκτη, μια που δεν κατάλαβε τίποτα
απολύτως, ξαναγυρνάει στο περιοδικό
της. Είχε μείνει στην παράγραφο που
έλεγε «τι να κάνετε για να σας κάτσει ο
καλός σας πάνω από πέντε λεπτά σεξ…»
photo gianpal333 |
Ο Baudrillard
αναφέρει ότι το να σαγηνεύεσαι είναι ο
καλύτερος τρόπος για να σαγηνεύεις.
Όποιος δεν έχει σαγηνευτεί δεν μπορεί
να σαγηνεύσει άλλους. Συμφωνώ μαζί του
και διακρίνω το όριο μεταξύ σαγήνης και
αποπλάνησης. Η σεξουαλική διαφορά είναι
μια ρωγμή στη σχισμή του κάθε φύλου.
Έτσι το βλέπω εγώ. Αυτό ανιχνεύει και η
μικρούλα με το οπτικό της ασυνείδητο
και ντρέπεται για την μαμά της. Η τρύπα
της σαγήνης μεταπηδάει σε όλο το σώμα
και το κάνει διάτρητο ή απλώνει έναν
παρθενικό υμένα παντού πάνω του και το
κάνει αδιάτρητο. Κάπως έτσι την παθαίνουν,
αγόρια και κορίτσια, σε όποια ηλικία
και αν είναι, όταν απλά παίζουν με τις
τρύπες και οι τρύπες γίνονται μαύρες
τρύπες, φαύλοι κύκλοι και ίλιγγοι
πανικού.
Το περιοδικό
κατρακυλάει ανάμεσα στα μπούτια της
μαμάς κι εκείνη πέφτει σένα μικρό
λήθαργο. Η μικρή πάει και βάζει το χέρι
της ανάμεσα στα φύλλα του περιοδικού
και η μαμά ξυπνάει έντρομη νιώθοντας
ότι της βάζουν χέρι.
«Φύγε από δω
γαμώτο σου! Σκατόπραγμα…»