Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016

Τ0 ΜΑΓΙΚΟ ΧΑΠΑΚΙ

 ''Αγχώσου  πελατάκι  μου! Εγώ είμαι εδώ για σένα!''
Τα πρόβατα στο μαντρί οδηγούνται σε μια κοινή ποτίστρα με  ρόζ,  μόβ, πορτοκαλί σφαιρίδια αγχολυτικών. Πως να σκεφτείς ''τί'' σε  ταίζουν αφού είσαι σε ψυχοκινητική αδράνεια, όπως σου έχουν ήδη πει οι σύγχρονοι μάγοι των νευροληπτικών ταχυδακτυλουργιών; Η τσέπη σου γεμίζει με προληπτικές δόσεις ψυχοφαρμάκων.
 ''Μην τυχόν και αγχωθείς!'
'Πριν καν ανοίξεις το στόμα σου για να εκφέρεις κάτι διαφορετικό απο την ομήγυρη των ομοιωμάτων που θέλουν να λες πάντα το ίδιο συμβατό με εκείνους, διαπιστώνεις ότι δεν έχεις πια στόμα. Το έχεις ταπώσει  με ένα ακόμη χαπάκι. Δεν μιλάς. Έχεις γίνει ήδη ένας βουβός συνδαιτημόνας σε  ψυχότροπες ουσίες.
  Τα μέλη σου σε κοιτούν απο απέναντι. Ίπτανται σαν όργανα χωρίς σάρκα και οστά. Είναι τα όργανα απόλαυσης του συστήματος που σε εξουσιάζει. Στέκεσαι απόμακρος και τα ακολουθείς με το βλέμμα σου. Κάτι σου γνέφουν για τον πόνο τους. Το χέρι μιλάει αλλά δεν ακούς τίποτα. Ο πεπτικός σωλήνας ρεύεται τα αχώνευτα που έχει καταπιεί, ο λαιμός πνίγεται και η κοιλιά θυμώνει και πρήζεται. Το πρόσωπό σου γίνεται ένα ουδέτερο προσωπείο. Δεν έχεις εαυτό ούτε τόπο να σταθείς. Δεν σου ανήκει ούτε αυτό το σπιτάκι με τα πορτοπαραθυρόφυλλα που ζωγράφιζες όταν ήσουν παιδί και εικόνιζε ένα πρόσωπο. Χωρίς ενσαρκωμένο λόγο, πνεύμα και ψυχή δεν είσαι εσύ!
 Ταυτόχρονα είσαι παντού και πουθενά. Απέθαντο και άφυλο καρτούν. Εφτάψυχο αλλά χωρίς ψυχή και σώμα. Σου έχουν φορέσει κι ένα προβολέα στον ώμο και το ιατρικοψυχοδυναμικοβγαλτικό σύνδρομο σε παρακολουθεί απο εκεί. Με τον καιρό συνηθίζεις και σε κοιτάς με τον ίδιο αμείλικτο τρόπο. Εσωτερικεύεις τα διαγνωστικά εργαλεία κι αρχίζεις μόνος σου να παρακολουθείς τα όργανά σου. Όσο παίρνεις αγχολυτικά τόσο πιο πολύ αγχώνεσαι. Όσο προσπαθείς να φράξεις τους πανικούς σου με αγχολυτικές πιπίλες τόσο περισσότερες κρίσεις πανικού θα έχεις για να πιπιλάς ατελεύτητα τον πόνο σου.
 Αυτό που νιώθεις μετά απο χρόνια λήψη των μαγικών χαπιών είναι ότι είσαι αιχμάλωτος του ενστίκτου θανάτου ενώ δείχνεις αθάνατος. Δεν αναφέρομαι στην ενόρμηση θανάτου αλλά σε κάτι πολύ πιο ύπουλο όπως ένας αργός θάνατος μέσα στην αγκαλιά του μητρικού Πράγματος ή κάτω απο τα φουστάνια του. Μητρικά ομοιώματα σε γλυκοκοιτάζουν κατάματα. Θεραπευτές με μητρικό προφίλ και πατροδιαστροφικό πορτοφόλι. Εσύ αυτό που καταλαβαίνεις είναι ότι δεν καταλαβαίνεις τίποτα πια. Δεν θυμάσαι, δεν νιώθεις, δεν ''το'χεις'' και τελικά δεν  ''είσαι''!
 Ήρθε η ώρα να σε χειροκροτήσουν οι εφευρέτες των μαγικών ψυχοτρόπων ουσιών μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
 ''Εύγε αγαπητοί μου! Επιτέλους γίνατε το νέο ανθρωπόμορφο αντικείμενο πολλαπλών χρήσεων!''
Περάστε παρακαλώ! Μην διστάζετε. Απο δω...



Απόσπασμα απο το νέο σεμινάριο που θα αρχίσει τον Μάρτιο στο PSYCHIAMA με θέμα:«Φόβος και Φοβία στη χώρα των φαρμάκων». Μηνιαία τιμή:50,00


                                         photo by gianpal333