Ποια αδύνατη
απόλαυση κυνηγούν τα δυο φύλα;
Η επιτάχυνση τα
κάνει όλα αδύνατα.
Ιδιαίτερα την έξοδο.
Δεν έχουν πρόσβαση
ούτε καν σε
μια έξοδο κινδύνου.
Αντί για έξοδο
προτιμούν τα έξοδα!
Τρέχουν να φτάσουν
μια αδύνατη ανταλλαγή.Τρέχουν σε ομόκεντρους κύκλους μιας
εικονικής πραγματικότητας που δεν συναντά κανένα εμπόδιο στην κυκλική της τροχιά.
Το σώμα εξίσταται και διαμελίζεται ενώ η σκέψη μένει αδιαίρετη σε μια απέθαντη
αποβλάκωση.
«Τι τρέχει βρε παιδιά;»
«Ποιος τρέχει;»
«Δεν είμαι
εκεί που τρέχουν τα
γεγονότα. Εκτός αν είμαι το γεγονός γύρω απο το οποίο τρέχουν...»
Ο χρόνος τρέχει κι αυτός ξορκίζοντας το
σεξουαλικό ρυθμό του σε απανωτές ανάσες αλλά η αγωνία παίρνει το
προβάδισμα. Εντωμεταξύ τα δίχτυα του ψαρά δικτυώνουν τις σχέσεις των δύο φύλων
μ'ένα δόλωμα. Την αδύνατη ανταλλαγή του «πάρε-δώσε».
-Να
την πάρω να μην είμαι μόνος βρε αδερφέ!
-Να
τον πάρω, ρε συ, να'χω καμιά καβάτζα για τις δύσκολες ώρες...Τρελαίνομαι
μόνη μου!
-Σε
πήρε καθόλου;
-Άσε
μην τα πάρω που να τον πάρει και να τον σηκώσει!
Τίποτα. Δύο μηνύματα όλα κι όλα...
-Την
πήρες ρε μαλάκα; Πως ήταν; Ναι...ε,...μαλακίες το'ξερα. Έχεις πηδήξει
και πιο καβλιάρικα μουνιά...
Το
ρήμα παίρνω αρμενίζει στον τόπο και στον χρόνο του Άλλου
ακυβέρνητο. Η αλήθεια του είναι κάπου εκεί έξω...Μη βιαστείτε όμως να δαγκώσετε
το δόλωμα. Ούτε και να καταλάβετε τη σημασία του. Δε χρειάζεται πάντα να τρώμε
νόημα. Μπορούμε να γευτούμε μικρές δόσεις αινιγματικού νοήματος...
Η πασαρέλα της καταναλωτικής οδού είναι
έτοιμη. Όλα τα αντικείμενα είναι ίδια και απαράλλαχτα παρά τις φαινομενικές
διαφορές. Μεσάτα φουστανάκια, μπούστα που προσπαθούν να σουλουπώσουν πεσμένα
βυζιά, διάφανα μπλουζάκια, καμιά ξέμπαρκη ρώγα που διέφυγε επιδέξια απο τον
κλοιό του σουτιέν και ποικιλόχρωμα παπούτσια παρελαύνουν το ένα πίσω απ' τ'άλλο
όσο γίνεται πιο λικνιστά και με χάρη.
-Αυτή!
Με τα καπούλια που βλέπουν ουρανό!
-Όχι
ρε! Την άλλη με τα μπαλκονάτα. Να σου κάνει ένα ισπανικό να τα δεις όλα!
-Κοίτα
ρε! Κοίτα το μωρό με τις γάμπες της χορεύτριας!
-Η
άλλη ρε, με τους γοφούς! Κοίτα πως το κουνάει. Να της γαμήσεις ό,τι έχει και
δεν έχει...
-Όχι
ρε την πατσαβούρα! Την άλλη. Εκεί!
Δύο απλωτές απο την πασαρέλα και μιά προς την
ακτή του μπαρ. Οι φράσεις ξεχύνονται σαν ταγκό και οι χορευτές πατούν αδέξια ο
ένας τον άλλο...
photo by gianpal333
