Σε απειλούν ότι
θα αποσυνδεθούν τα μέλη από το σώμα σου
και θα φύγουν χωρίς εσένα και άντε να
τα βρεις!...
Σε αυτή την φοβία
πατάνε οι Υπηρεσίες Πρόληψης και σπέρνουν
τον πανικό που σπρώχνει την υστερία να
πέσει στην «παράνοια». Στρέφουν το Εγώ
προς τα μέσα και το βάζουν να παρακολουθεί
σαν χωροφύλακας τα όργανά του και να
τα συντηρεί για να δουλεύει το μηχάνημα
που λέγεται άνθρωπος! Αυτή ακριβώς είναι
και η πηγή του φόβου. Λες και αν δεν τα
δεις δεν θα υπάρχουν από μόνα τους. Έτσι
το βλέμμα γίνεται το εξεταστικό βλέμμα
του ιατρού ή του δικαστή και ο καθένας
είναι υπόλογος για την θέση και την καλή
κατάσταση των οργάνων του. Το βλέμμα
γίνεται εργαλείο πρόληψης και εισβάλλει
παντού.
Η απειλή φουντώνει…
Αν δεν το κάνεις θα δεις τι θα πάθεις…
Αρχίζεις
ήδη να βλέπεις τα πρώτα σημάδια πανικού
μετά από την βία με την οποία σε
βομβαρδίζουν από τα μέσα μαζικής
εξημέρωσης. Βλέπεις τα όργανα να φεύγουν
από το θέση τους, να μουδιάζουν, να
ιδρώνουν ή να κουνιούνται επικίνδυνα.
Τα κρατάς με το χέρι και προσπαθείς να
τα βιδώσεις στη θέση τους. Τώρα όμως
φτερουγίζει και η καρδιά! Για να μην
φύγει κι αυτή από το σώμα την συγκρατείς
με φάρμακα και μεταλλικά άγκιστρα αλλά
μέχρι πότε; Αν αρχίσει κάθε όργανο να
κάνει του κεφαλιού του τότε το έχασες
το παιχνίδι της ζωής. Τα όργανα θα γίνουν
ιπτάμενα και εσύ θα περάσεις τη ζωή σου
στα ιατρεία ευρέσεως οργάνων. Μπορεί
και να εξαφανισθούν στο τέλος ή να
εξαφανισθείς εσύ κυνηγώντας τα.
 |
| photo gianpal333 |
Σε κάνουν να
σκέφτεσαι ότι υπάρχει κάτι εύθραυστο
στην εικόνα του σώματος που απειλείται
να σβηστεί από στιγμή σε στιγμή, σαν μια
μουτζούρα, με μια μικρή γόμα. Ήδη το σώμα
αρχίζει να τρέμει στην βάση του, στο
βασικό σωματικό του σχήμα, και να μην
είναι σίγουρο ότι πατάει γερά στα πόδια
του και ότι πράγματι υπάρχει. Η διαφήμιση
έχει πετύχει τον στόχο της! Όταν κάποιος
παθαίνει κάτι σε απειλούν έμμεσα ότι
θα το πάθεις κι εσύ. Από κει και πέρα
αναλαμβάνει η υστερική ταύτιση την
συνέχεια της τραγωδίας. Νομίζεις ότι
ήδη το έπαθες και τρέχεις να σωθείς σε
όποιο άρρωστο περιβάλλον συναντήσεις.
Το περνάς για υγιές και αρρωσταίνεις
κι άλλο πασχίζοντας να γίνεις καλά…Σε
κατατρέχει η φοβία ότι θα σπάσεις στη
μέση, θα κοπείς, θα διαλυθείς…και όλο
σου παίρνουν και από κάτι, σου κάνουν
αφαίμαξη, σε πηδάνε, σε πατάνε κάτω κι
εσύ λατρεύεις αυτόν που μισείς! Όλο
σκέφτεσαι να μην τον χάσεις και χαθείς.
Κι έτσι χάνεις και το τελευταίο καταφύγιο,
το σώμα σου.
Εσένα αυτοπροσώπως…
