Πως μπλέκει μια πωλήτρια φαρμάκων με ένα πτώμα στην πίσω αυλή του σπιτιού της, απέναντι από την Βαβέλ νούμερο 2 των Λακανοειδών;
Γιατί κυκλοφορούν τα βράδια κάτι περίεργοι τύποι με τον ομφάλιο λώρο περασμένο γύρω από τη μέση τους; Τι βλέπουν οχτώ μίζερες φάτσες -τα γνωστά Συμπεριφοροειδή- γερμένες πάνω από χαρτιά και υπολογιστές χειρός;«Το πτώμα στην πίσω αυλή!» τραύλισε η Βαμμένη Ξανθιά με τρόμο. Είχε ήδη βραδιάσει και δεν είχε ποτίσει ακόμη τα γεράνια πίσω από τα οποία εξείχε εδώ και ώρες ένα αντρικό πόδι.....
ΕΚΔΟΣΕΙΣ PSYCHIAMA http://www.psychiama.gr
Photo by gianpal333
Η Βαμμένη Ξανθιά με γρήγορες κινήσεις ανοίγει το κινητό της στην βάση δεδομένων. Πατάει τον φάκελο «διάγνωση», πληκτρολογεί το όνομά του και σε λίγο με κίτρινο χρώμα επισήμανσης εμφανίζεται μπροστά της η διάγνωση: «Πρωκτικός, ψυχαναγκαστικός τύπος με υστερική εκθήλυνση. Η «πίσω» όψη του είναι ένα κοριτσάκι κολλημένο στον μηρό του και στην κύστη του. Οιδιποδειακός με διπολικό λώρο. Μπορεί να γίνει τέλειος προστάτης κορασίδων, υποκατάστατο μπαμπά και αδερφού, αν ξεπεράσει τις χρόνιες προστατίτιδες που του συμβαίνουν εξαιτίας της υπερβολικής χρήσης του φαλλού του, ως προστάτης γκομενών. Οι αντενδείξεις είναι…»
«Αρκετά. Κατάλαβα… για γκόμενος εξ’αποστάσεως καλός είναι…»
Η Βαμμένη Ξανθιά με βουλωμένα αυτιά και συναχωμένη μύτη προσπαθεί να καταπιεί τον θυμό της. Δεν αντέχει την επανάληψη. Να επαναλαμβάνεις προς τα πίσω ή προς τα εμπρός, να κολλάς στην κίνηση μέχρι να βγεις. Με μια νέα δράση ξεγλιστράει από τη ζωή αλλά βαριέται του θανατά! Προφασίζεται ότι κάτι πρέπει να κάνει, ότι κάτι έχει ξεχάσει. Στον ώμο της έχει ένα τατουάζ σαν οικόσημο. Είναι ένα μεσαίο δάχτυλο υπερυψωμένο. Το δάχτυλο που κάτι τρίβει ή κάπου τρίβεται και πολλαπλασιάζει την αναπαράστασή του παντού. Η ταπετσαρία της έχει γεμίσει κωλοδάχτυλα. Ακόμη και στον νεροχύτη, παντού βρίσκεις αποτυπώματα από εκεί που έχει περάσει το κάθε δάχτυλο. Δάχτυλο στο στόμα, δάχτυλο-πέος, δάχτυλο στον κόλπο, δάχτυλο να δείχνει τσόντες, δάχτυλο-τιμωρός και παραδίπλα ένας μαμαδομπαμπάς να την προστατεύει κι ένας προστάτης-γκόμενος να της πλένει, να της μαγειρεύει, να την φροντίζει, να της σκουπίζει τα μάτια που τρέχουν από μόνα τους… Πάντα κάποιος θα της πει να βάλει νέους στόχους στη ζωή της με ένα δάχτυλο στη μούρη.
-Βρες καινούργιο γκόμενο!
-Κάνε αποτρίχωση!
-Πάρε καινούργια τσόκαρα!
-Βαριέμαι!
Σε μια ανοιχτή σελίδα διαβάζει κάτι από Kierkegaard στα πεταχτά: «Επανάληψη: μια αγαπημένη που ποτέ δεν βαριόμαστε. Το καινούργιο το βαριόμαστε…»
