 |
| φωτο gianpal333 |
Η διαφήμιση
της σαγήνης του Κυρίου (maître) στις σχολικές τάξεις κόβει την γνώση σε μεριδούλες μάθησης
και την χώνει με το ζόρι στα μαθητικά θρανία. Επάνω τους αργοπεθαίνουν από
βαρεμάρα γενιές και γενιές μαθητών που μηρυκάζουν την ύλη των μαθημάτων όπως θα
μασουλούσαν ένα αηδιαστικό φαγητό πριν το φτύσουν κάτω από το θρανίο τους. Τριγύρω
ο χώρος έχει κάγκελα και δεσμοφύλακες. Ο βαθμός, η θεατρική παράσταση με
καθηγητές που παλινδρομούν σε μαθητές, η εξουσία του να προκαλείς με το βλέμμα
σου την παθητική στάση των παιδιών και να επιβραβεύεις την ακινησία τους, είναι
μερικά από τα τεχνάσματα για «να αρέσεις» και «να αγαπιέσαι» ως maître. Τα παιδιά έχουν γεμίσει διαταραχές
από μια διαταραγμένη διδασκαλική έδρα και πρέπει να πιάσουν δουλειά οι ειδικοί
για να τα επαναφέρουν στην λειτουργικότητα της τάξης.
«Χαζεύει!»
«Βάζει
ακουστικά και κοιτάει το κινητό του!»
«Να πάρει
μια αποβολή για να μάθει!»
«Να γραφτεί
και στο ποινολόγιο!»
Το σφάλμα
της μιας γενιάς γίνεται σύμπτωμα στην άλλη. Δεν μιλάνε για αυτό και έτσι
πολλαπλασιάζεται ανενόχλητο και κάνει μεταστάσεις διαταραχών. Το σφάλμα δεν
λέγεται «μαθησιακή διαταραχή». Οι «μαθησιακές διαταραχές» είναι τα
ταχυδακτυλουργικά κόλπα των φακίρηδων που συγκαλύπτουν με αυτό το τέχνασμα, το
τραύμα της γνώσης. Μια διαστροφική-διεισδυτική εκμάθηση μιας νεκρής ύλης
μαθημάτων έχει την ίδια επίπτωση με την στέρηση της επιθυμίας για γνώση! Έτσι
γεννιέται το μόρφωμα της «δια βίου μάθησης» ενός κακοποιημένου παιδιού σε ενήλικη
εκδοχή που υπακούει μηχανικά ή πεισμώνει χωρίς να ξέρει γιατί. Τα βιβλία του
προκαλούν πονοκέφαλο και αρνείται πια να διαβάζει το οτιδήποτε… Βέβαια
ενσαρκώνει την ενοχή του δασκάλου του σε ένα διαμελισμένο μαθητικό σώμα και
φταίει μόνο αυτό!
«Έχει μαθησιακές
διαταραχές!»
Η Αλίκη τα
ακούει όλα αυτά σαν ένα δυνατό τριπλό χτύπημα στους κροτάφους της.
«Τοκ, τοκ,
τοκ!»
Της
τριβελίζουν το μυαλό.
«Μαμάκα μου!
Ποιος χτυπάει την πόρτα της γνώσης;»
«Άνοιξε!»
«Μην
ανοίξεις!»
Χάθηκε να
βρεθεί μια σανίδα σωτηρίας; Ας είναι και σχεδία. Δεν την χαλάει…
