 |
| φωτο- gianpal333 |
Τι τρέφει το
γαμημένο το «αναμένω» και δεν κουνιέται ρούπι από την θέση του;
«Τι τρέχει;
Είπες, τι τρέχει;»
«Όχι, Αλίκη.
Είπα, τι τρέφει;»
Κάτι τρέχει,
λοιπόν, με την ακινησία. «Μένεις ακίνητος για να σε προσέξουν!» θα σου έλεγαν οι εύκολες συνταγές
ψυχοθεραπείας για αρχάριους.
«Μένεις
ακίνητη για να είσαι ο φαλλός!» θα σου έλεγε μια εφαρμοσμένη ψυχαναλυτική ματιά
που αλληθωρίζει…
«Μένεις
ακίνητος γιατί κινείσαι διαρκώς γύρω από τον δορυφόρο σου» θα σου έλεγα εγώ. Σε
αυτό το «γύρω-γύρω όλοι στη μέση ο φαλλός» ακόμα κι αν είσαι ένα φαλλικό
ομοίωμα δεν ξεφεύγεις από την σαγήνη των ισοδύναμων σημείων που σε γυροφέρνουν
σε ομόκεντρους οικογενειακούς κύκλους ενός υπερυψωμένου Οιδίποδα. Σε αυτή την
μαζοχιστική ακινησία δρας του σκοτωμού αναζητώντας τον πόνο σαν διώκτη σου ή
σαν αδυσώπητη μοίρα. Ο πόνος σου γίνεται σαδιστικά άπονος και σου
αναδιπλασιάζει τα πονάκια με απανωτά χτυπήματα «κάτω από τη μέση».
Γίνεσαι
«καλό κορίτσι» και «άξιο παλικάρι» για να μην βγεις ποτέ από την ηδονή του
πόνου. Την βρίσκεις με μια μαζοχιστική φαντασίωση χωρίς σώμα και
σεξουαλικότητα. Μόνο με ενόρμηση θανάτου και οσμή ευωδίας οινο-πνευματιστικής… Αποκρυφιστικά
πράγματα. Με αγγίγματα και προκαταρκτικά ερωτικά παιχνιδάκια, «πέρα από την
αρχή της ευχαρίστησης» του Freud, αναζητάς την υπερδιέγερση μιας μαζοχιστικής
υπεραπόλαυσης. Ένας αυνανιστικός πόνος, που ανατροφοδοτείται από μόνος του
χωρίς εκφόρτιση, σε βυθίζει στην πολυθρόνα σου.
Η Αλίκη
πιάνει το κινητό της αγχωμένη και ψάχνει ένα προϊόν για ανακούφιση.
-Έλα! Να σου
πω…, το προϊόν που αγόρασες κάνει θαύματα;
-Σκίζει!
Επουλώνει τις πληγές από μέσα.
-Το ίδιο
προϊόν;
-Είναι δύο
σε ένα!
-Πως το
χρησιμοποιείς;
-Δεν έχει
οδηγίες χρήσεως! Το βάζεις σε βάζο με σκορδόλαδο για συντήρηση κι έχεις το
απόλυτο μαντζούνι για τον πόνο του έρωτα ανά πάσα στιγμή.
-Βάζεις και
μπαχαρικά;
-Τα
μπαχαρικά γαμάνε!
-Μετά το
τρως;
-Μετά τον
τρως!
Και σε
τρώει…!
