Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 29 Απριλίου 2018

ΟΤΑΝ ΠΑΓΩΝΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ


Ο χρόνος παγώνει όταν  βάζουν στόχους σαν δορυφόροι που γυροφέρνουν πλανήτες, όταν περνούν τη ζωή τους μαζεύοντας υλικό για την επιφάνεια των πλανητών, για την σύστασή τους, και νιώθουν βαθιά ικανοποίηση αν ο δορυφόρος που έφτιαξαν ζήσει για πάντα και αυτοί πεθάνουν. Θα έχουν περάσει στην αιωνιότητα μέσω της κατασκευής τους. Ο δορυφόρος είναι κομμάτι από τον εαυτό τους. Το διαστρικό ταξίδι χωρίς να κουνιούνται από την καρέκλα τους, το κενό που έχει βάρος και τους εξαντλεί από ενέργεια, η μαγνητική έλξη του matrix που κάνει τις κόρες των ματιών τους να  συστέλλονται και να διαστέλλονται βαθαίνοντας και πλαταίνοντας τις μαύρες τρύπες τους είναι η φούσκα που τους περιβάλλει μέσα στο ηλιακό τους σύστημα. Είναι η πρέζα τους. Τι θα απογίνουν χωρίς αυτή;! Η επιθυμία έτσι στερείται επιθυμίας εκ των προτέρων και όχι εκ των υστέρων. Μόλις σας περιέγραψα μια μαύρη τρύπα! Δεν θέλουν να συμβεί αυτό που έχει ήδη συμβεί. Να είναι δηλαδή εξωγήινοι μέσα στην ίδια την γη του ψυχισμού τους, μέσα στο σώμα τους και να βαδίζουν σε αχαρτογράφητες περιοχές.  Εξαφανίζονται κοιτώντας από ένα τηλεσκόπιο εναγωνίως για ένδειξη ζωής σε άλλους πλανήτες μια που ο πλανήτης ο δικός τους, του ασυνειδήτου, δεν είναι κατοικήσιμος και τους απειλεί με εκρήξεις και θύελλες.
Φοβούνται να πάνε «στη γη που θα σε κάνω να δεις…» βιβλικά γιατί προτιμούν την τύφλωση. Να σε τυφλώνουν με εκθαμβωτικές ειδήσεις, με λεζάντες, με ερμηνείες, να σε ψέλνουν μέχρι να κουφαθείς και να σε πρήζουν μέχρι να κορεστείς. Δεν έχεις τίποτα να δεις πια. Τα έχεις δει όλα από πριν. Πάλι αυτό το ολοκληρωτικό  μοντέλο που σε ωθεί στο Όλο, στο Υψηλό και στο Ωραίο, σου φράζει τον δρόμο. Η πορεία προς «τη γη που θα σε κάνω να δεις…» δεν είναι εκτόξευση σε άλλους γαλαξίες που όλο και πολλαπλασιάζονται αλλά είναι μυστηριώδης και αινιγματική. Λίγοι πάνε προς τα εκεί… Οι πιο πολλοί φοβούνται να στείλουν και τον ίσκιο τους ακόμη. Προτιμούν να απομονώνουν τις αισθήσεις τους σε χωριστά κελιά «θα βλέπεις έτσι…!», «θα ακούς έτσι…!» και να μαθαίνουν στο στρίμωγμα.
 Εκεί παγώνει ο χρόνος…

photo gianpal333